Społeczność zbudowana na podmiotowości – współczesna szkoła, przedszkole jak instytucja Korczakowska.
19 listopada odbyło się V seminarium z cyklu Życie rzeczywiste, nie zapowiedź. Idee Korczaka we współczesnej praktyce pedagogicznej. Spotkanie poprowadził Wojciech Lasota z Fundacji Korczakowskiej, współpracownik Biura ds. Wspomagania Rozwoju Uniwersytetu Warszawskiego, instruktor teatralny, historyk sztuki.
Punktem wyjścia do naszych rozważań były słowa Janusza Korczaka: Wzywałem o szacunek dla dziecka, słusznie zadał ktoś pytanie: „A kto dziś człowieka szanuje?” oraz „A dziecko drepcze niezdarnie z książką szkolną, piłką i lalką; przeczuwa, że bez jego udziału, ponad nim dzieje się ważne i silne, co decyduje o doli i niedoli, karze i nagradza, i łamie.”
Rozmawialiśmy o tym, jak funkcjonowały instytucje Korczakowskie – zbudowane na podmiotowym podejściu do każdej osoby uczestniczącej w społeczności. Te instytucje były zarządzane, nie rządzone, ich członkowie – równi wobec prawa, które było jawne, jasne, dostępne dla każdego.
Podmiotowe podejście do uczestników społeczności w połączeniu z wyzwaniami i szansami tej społeczności, pozwalało wypracować ścieżki rozwiązań, np. sąd koleżeński, tablice ogłoszeń. W części warsztatowej naszego spotkania skupiliśmy się na szukaniu rozwiązań w naszych współczesnych społecznościach szkolnych i przedszkolnych w oparciu o model Korczakowski.
